MİKRO ÖĞRETİM

MİKRO ÖĞRETİM
Mikro öğretim aday öğretmen yetiştirmede kullanılan deneysel bir öğretim tekniğidir. İlk olarak 1960’ lı yıllarda Amerika’da yabancı dil öğretmeni yetiştirmede kullanılmıştır. Mikro öğretim, normal öğrenme ve öğretim süreçlerinin karmaşıklığını basitleştirmeyi amaçlayan bir laboratuar yöntemidir. Mikro öğretim, teori ile uygulama arasındaki ilişkiyi vurgulayabilme potansiyeline sahip oluşu nedeniyle öğretmenlik mesleğine hazırlıkta önemli bir yer edinmiştir. Öğretmen adayı için amaç, bir konuyu öğretmekten çok, bir tekniği uygulamaktır (Gürses ve diğerleri, 2005:3). Son zamanlarda özel sektörde ve kamu kuruluşlarında hizmet içi eğitim çalışmalarında da kullanılmaktadır(Demirel, 2006:113).
Mikro öğretimin en temel amacı, öğretmen yetiştirme sürecinde aday öğretmenlere, doğal uygulama ortamları sağlamanın güç olduğu koşullarda öğretmenlik becerilerini kazandıracak, deneyimlerini artıracak deneysel bir ortam sağlamaktır(Çakır ve Aksan, 1992:314).
Mikro-öğretim tekniği yardımıyla öğretmenin normal sınıflarda gösterdiği bütün becerileri, birimlere ayrılarak ve basitleştirilerek öğrenilebilir. Öğretmen adayı teorik olarak öğrendiği bir öğretim becerisini ya da metodu kullanarak 10 ile 15 kişilik öğrenci gruplarına 5 ile 10 dakika ile sınırlanmış bir zamanda ders anlatır. Video kamera ya da kasetçalara kaydedilen ders önce öğretmen adayı tarafından izlenerek değerlendirilir sonra da öğretim üyesi ve öğrencilerin oluşturduğu bir grup tarafından izlenerek öğretmen adayına gerekli dönütler verilir. Dersin video kameraya alınması öğretmen adayına kendi dersini değerlendirme şansı vererek zayıf ve güçlü yanlarını görmesini sağlar( Çakır, 2000:63).
Mikro öğretimin özellikleri
1) Dikkat edilirse öğretmen adayı, öğretmen adayı sergilemesi gereken becerilerin tamamını bir kerede sergilemiyor. Beceriler birimlere ayrılıp bir mikro öğretim sürecinde yalnızca bir tek öğretim becerilerine odaklanılıyor.
Mikro öğretim sürecinde tek tek kazandırılacak becerileri aşağıdaki gibi örneklendirilebilir(Mally ve Clif, 1980 ve Trott, 1977’den akt: Çakır, 2000:63):
· Direk anlatım
· Dolaylı anlatım
· Soru sorma
· Ödüllendirme
· Derse giriş
· Dersi bitirme
· Öğrenci katılımını artırma
· Ödev verme
· Tahtayı kullanma
· Dönüt verme
· Öğrenci ile iletişim kurabilme
· Dersin amaçlarını belirleme ve uygulama
· Sınıfa hakim olabilme
· Akıcı konuşma
· Zamanı kullanma
· Ses tonunu ayarlama
· Tartışma
2) Mikro öğretimde uygulamalar kısa tutulur (5-10 dakika)
3) Mikro öğretim yapılan sınıflardaki öğrenci sayısı da azdır (5-10 öğrenci)
4) Mikro öğretim süreci; öğretmen adayına videodan ya da gösteri olarak model bir mikro öğretim uygulaması gösterildikten sonra aşağıdaki aşamalardan oluşuyor (Çakır ve Aksan, 1992:314-316):
I- Mikro dersin öğretmen adayınca planlanıp hazırlanması
II- Mikro dersin uygulanması yani öğretmen adayının hazırladığı mikro dersi sunması
III-Mikro dersin video ile kayıtlanması
IV-Öğretmen adayının sunumuna ilişkin dönütlerin alınması: Öğretmen adayı;
a) Videoda kendini izleyerek
b) Diğer öğretmen adaylarının görüşleri
c) Mikro öğretim uygulamasına rehberlik eden öğretim görevlisinin görüşleri
d) Sınıfta bulunan öğrencilerin görüşlerine dayalı olarak sunumuna ilişkin dönütler alır.
Ancak burada alınan en değerli dönüt video kayıtlarının izlenmesinden alınan dönüttür. Bu kayıtla öğretmen adayının öz değerlendirme yapmasına da olanak sağlar
5) Alınan dönütler doğrultusunda mikro desin yeniden hazırlanıp yeniden uygulanması (öğret-yeniden öğret çevrimi)
Öğret-yeniden öğret çevrimi: Öğretmen adayının mikro derste sergilediği öğretim becerisini ilk uygulamasına kıyasla ilerletmek için 5-10 dakikalık bir süre içerisinde hazırlanarak aynı dersi bir başka küçük gruba, aynı süre içinde yeniden vermesidir. Mikro öğretimde seçilmiş davranışın istenilen düzeye gelinceye kadar tekrar edilmesi esas alınmaktadır, mikro dersin kaç kez tekrarlanması gerektiğine ise rehber öğretmen karar verir (Gürses ve diğerleri, 2005:3).
Mikro-Öğretim Tekniğine Bir Örnek (Çakır, 2000:63’den aynen alınmıştır)
Tuğba eğitim metotları dersine yeni kaydolmuş bir eğitim fakültesi öğrencisidir. Aldığı diğer derslerde tümdengelim ve tümevarım öğretim metotlarını öğrenmiştir. Öğrendiği metodu pratiğe dönüştürmek için 1O-15 dakikalık bir ders hazırlar. Dersin hocası Tuğba'ya videosu, video kamerası ve mikrofonu olan bir oda sağlar. Tuğba belli bir öğretim becerisine odaklanmış dersini anlatırken dersin hocası ya da asistanı Tuğba'yı video kameraya alır. Bu işlemden sonra Tuğba videokaseti önce kendi izler ve anlattığı dersin olumlu ve olumsuz yanlarını görür. Daha sonra bu kaset Tuğba'nın hocası, asistanı ve Tuğba tarafından yeniden izlenir ve Tuğba'nın performansı hakkında dönüt verilir. İsteğe bağlı olarak dönüt verme kısmına Tuğba'nın sınıf arkadaşları katılır. Ortam Tuğba'ya dönüt vermenin yanı sıra, sınıf arkadaşlarının Tuğba'nın ders anlatımından olumlu ve olumsuz çıkarımlarda bulunmasını da sağlar. Dönüt kısmından sonra Tuğba, dersin negatif yanlarını düzeltmek için aynı dersi farklı öğrencilere anlatır
Mikro öğretimin Yararları (www.bote.gazi.edu.tr/boteabd/ofd495/dokumanlar/Mikro_Ogretim.ppt):
· Kazandıkları bilgi ve becerileri uygulamaya aktarmalarını sağlar,
· Çeşitli becerileri deneyerek, deneyim kazanmalarını sağlar,
· Araştırma yeteneklerini geliştirir,
· Kendilerine olan güvenlerini artırır,
· Kaygı düzeylerini azaltır
· Kendilerini değerlendirme olanağı sağlar.
Mikro öğretimin Sınırlılıkları (Çakır, 2000:64)
· Öğretim becerilerinin yapay ortamlarda sergilenmesi mikro öğretimde önemli bir sınırlılıktır. Çoğu kez mikro ders vermek için gerçek öğrenci de bulunmayabilir. Bu durumlarda öğretmen adayları kendi arkadaşlarından oluşturdukları gruplara mikro ders verebilirler. Bu da mikro öğretim sürecini daha da yapaylaştırabilir.
· Mikro öğretim için fiziki ortam oluşturmak, mikro dersleri kayıtlamak, ortam ve kayıtlama(video kamera vb) araçlarını kullanacak yetişmiş personel bulmak maliyet problemlerine yol açabilir
· Öğret-yeniden öğret çevrimiyle öğretim becerisinin istenilen düzeye gelinceye kadar tekrarlanması zaman alıcıdır.
· Öğretmen adayı kameraya çekilme nedeniyle heyecanlanabilir. Bu da gerçek performansını ortaya koymasına engel olabilir.
Kaynakça
1. Çakır, Ö.S.(2000).”Öğretmen Yetiştirmede Teoriyi Pratiğe Bağlayan Mikro Öğretimin Türkiye’deki Üç Üniversitede Durumu, ” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı:18, ss.62-68.
2.. Çakır Ö. ve Aksan, Y. (1992). “Yabancı Dil Öğretmeni Yetiştirmede Mikro Öğretimin Rolü, ” Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. sayı:7, ss. 313-320.
3. .Demirel, Ö.(2006) Öğretimde Planlama ve Değerlendirme: Öğretme Sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
4. Gürses, A. ve Diğerleri (2005). “Öğretmenlik Uygulamalarında Mikro Öğretim Yöntemlerinin Etkililiğinin İncelenmesi, ” Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 13:1, ss.1-10.
5. www.bote.gazi.edu.tr/boteabd/ofd495/dokumanlar/Mikro_Ogretim.ppt